آرامش تنفسي


1- عرفاً و اصولاً افراد آرام از تنفس عميق ، و افراد مضطرب و هيجاني از تنفس تند، سطحي و کوتاه برخوردارند.

2- تنفس تند و سطحي انرژي رواني را تقليل مي دهد و کارکرد طبيعي بدن را مختل مي کند و تنش

هاي حاصله را افزايش مي دهد.

3-چهار نوع روش تنفسي به ترتيب زير است:

الف) تنفس شانه اي: که شخص با بالا بردن شانه هايش عمل دم را انجام مي دهد و در عمل باز دم

شانه ها مجدداً پايين مي آيد، اين تنفس در حالت هيجان زدگي پيش مي آيد.

ب) تنفس سينه اي: عضلات بين دنده اي با انقباض و انبساط، حجم تنفسي را کاهش يا افزايش مي

دهند و در افرادي که در حالت عادي به سر مي برند رخ مي دهد.

ج) تنفس شکمي : در اين حالت شکم به جلو و عقب مي رود و کساني که در وضعيت آرامش به سر

مي برند اين حالت را دارند.

د) تنفس سينه اي- شکمي: کساني که از آرامش خيلي عميق برخور دارند، از اين تنفس برخوردارند

در اين تنفس هم تنفس شکمي و هم تنفس سينه اي وجود دارد.

4- کمترين حجم تنفسي مربوط به تنفس شانه اي است که در مواقع اضطراب و هيجانات بروز مي

کند و بهترين نوع تنفس سينه اي- شکمي است که در حالت آرامش بروز مي کند.
  
5- براي کاهش اضطراب و هيجانات و دوري از هرگونه تنش بايد خود را به تنفس سينه اي- شکمي

عادت بدهيم و اين تکنيک در کاهش هيجانات واقعاً معجزه مي کند. 

6- براي کسب آرامش و اصلاح تنفس بايد از هرگونه حرکت شانه ها به سمت بالا جلوگيري کرد و

باعمل دم و بازدم، شکم به جلو و عقب برود و سينه فراخ شود. 


7- در حالت هيجان زدگي مقداري از هواي تنفسي در عمل بازدم کاملاً تخليه نمي شود و در ريه

باقي مي ماند؛ يعني عمل بازدم کوتاه و سطحي مي شود. بنابراين براي کاهش هيجانات مي توانيد

هواي تنفسي را با فشار تخليه کنيد که گاه در حالت عادي به شکل "آه کشيدن" در مي آيد. 

برايه مشاهده به ادامه مطلب مراجعه گردد..